Πώς σας πέρασε από το μυαλό πως οι μάνες είναι ίσες;

Το άρθρο 4 του Συντάγματος που αναφέρεται στην ισότητα των Ελλήνων ορίζει πως:

"1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
2. Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις."

Από την άλλη πλευρά, το άρθρο 142 του ασφαλιστικού νόμου που ψηφίστηκε αυτή την εβδομάδα λέει πως:

"Η μητέρα που είναι ασφαλισμένου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ , και εργάζεται με σχέση εργασία ορισμένου ή αορίστου χρόνου σε επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις, μετά τη λήξη της άδεια λοχείας και της ισόχρονης προς το μειωμένο ωράριο άδειας, όπως προβλέπεται από το άρθρο 9 της ΕΓΣΕΕ των ετών 2004-2005, δικαιούται να λάβει ειδική άδεια προστασία μητρότητας έξι (6) μηνών.
….
Κατά τη διάρκεια της ως άνω ειδικής άδειας, ο ΟΑΕΔ υποχρεούται να καταβάλλει στην εργαζόμενη μητέρα μηνιαίως ποσό ίσο με τον κατώτατο μισθό, όπως κάθε φορά ορίζεται με βάση τη ΕΓΣΕΕ, καθώς και αναλογία δώρων εορτών και επιδόματος αδείας με βάση το προαναφερόμενο ποσό."

* Σύμφωνα με την ΕΓΣΕΕ που υπεγράφη πρόσφατα το ποσό αυτό ορίζεται σε 681 ευρώ από 1/1/2008 μέχρι 1/9/2008. Από 1/9/2008 και μέχρι 1/5/2009 στα 701 ευρώ και από κει και πέρα στα 740 ευρώ. Λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε σε δελτίο τύπου της ΓΣΕΕ εδώ.

Δηλαδή κάθε μισθωτή ασφαλισμένη στο ΙΚΑ δικαιούται έξι επιπλέον μήνες κατά τους οποίου το ελληνικό δημόσιο την πληρώνει τουλάχιστον 681 ευρώ για να περάσει επιπλέον χρόνο με το βρέφος της.

Οι υπόλοιπες από εμάς – και εννοώ αυτές που δε δουλεύουν στο δημόσιο και δικαιούνται ένα χρόνο – δικαιούμαστε ένα τίποτα με μπόλικο καθόλου. Προφανώς η μητρότητα στην Ελλάδα προστατεύεται μόνο εάν είσαι δημόσιος υπάλληλος ή ασφαλισμένη στο ΙΚΑ!

Όπως καταλαβαίνεται είμαι έξαλλη γιατί δεν ανήκω σε καμία από τις δύο αυτές κατηγορίες εάν και είμαι εργαζόμενη και μισθωτή.

Κατανοώ ότι οι δύο παραπάνω κατηγορίες αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτό σημαίνει πως η μειοψηφία δεν έχει ανάλογα δικαιώματα. Ούτε μπορώ να καταλάβω πώς είμαστε όλες ίσες ενώπιον του νόμου όπως ορίζει το Σύνταγμα. Προφανώς δεν είμαστε.

Επίσης, επειδή δεν αντέχω άλλο να νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο, πληροφορώ όσες από εμάς δεν γνωρίζουν ( και εγώ τώρα το έψαξα) ότι όσες από εμάς ασφαλιστήκαμε για πρώτη φορά μετά την 1/1/93, δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία των μητέρων που αφορά αυτός ο νόμος, ήδη είχαμε όριο συνταξιοδότησης το 55ο έτος για πλήρη σύνταξη με 20 χρόνια ασφάλισης – και όχι λιγότερα που δικαιούνταν οι προηγούμενες.

Άρα σε αυτό το σημείο ο νόμος είναι αρκετά καλός για μας απ’ότι καταλαβαίνω. Μπορεί να μας αφαιρεί το δικαίωμα να βγούμε με μειωμένη στα 50, αλλά μέχρι τώρα έπρεπε να έχουμε ανήλικο στα 55 για να πάρουμε πλήρη σύνταξη. Τώρα αποκτούμε αυτό το δικαίωμα εάν έχουμε ανήλικο στα 50, άσχετα με το εάν το παιδί αυτό ενηλικιωθεί μέχρι να γίνουμε εμείς 55 και να βγούμε στη σύνταξη.

Προς το παρόν αυτά. Θα το ψάξω παραπάνω και θα γράψω ότι άλλο βρω – ο νόμος δυστυχώς είναι 108 σελίδες και σε παραπέμπει σε πλήθος άλλων νόμων.
Όσες από εσάς επίσης δεν δικαιούστε την περιβόητη επιπλέον άδεια και θέλετε να κάνετε κάτι, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου είτε μέσω του blog είτε μέσω mail. Ψάχνω να δω τι μπορεί να γίνει .