Επιτέλους προχθές το μωρό μας ήρθε σπίτι, δέκα μέρες μετά από εμένα. Συνολικά το μωρό έμεινε 2 εβδομάδες στην εντατική και την παρακολούθηση του Ιασώ καθώς γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της 33ης εβδομάδας της κύησης.
Είχα αγωνία εάν θα έτρωγε και θα έπαιρνε βάρος κανονικά αλλά εξακολουθεί να παίρνει 40 γραμμάρια την ημέρα, όπως ακριβώς και στο μαιευτήριο. Σήμερα είναι μόλις 2,25 κιλά!
Η αδερφή της, που αύριο κλείνει τους 19 μήνες, προς το παρόν φαίνεται να έχει πάρει καλά τη άφιξη της μπέμπας. Τρέχει γύρω γύρω φωνάζοντας «Νινί! Νινί!» και θέλει να τη βλέπει συνέχεια. Όχι πως δεν λείπουν οι εκνευρισμοί – ειδικά όταν η μεγάλη θέλει να κάνει κάποιος κάτι γι’ αυτήν και αυτός ο κάποιος δεν μπορεί γιατί έχει το Νινί στα χέρια του. Τότε αρχίζει να τσιρίζει.
Δεν είμαι σίγουρη εάν η μεγάλη έχει ακόμα συνειδητοποιήσει ότι το Νινί ήρθε για να μείνει. Προσπαθώ πάντως να της δίνω ακόμα περισσότερη σημασία απ’ ότι πριν.
Προς το παρόν αυτό είναι εφικτό γιατί μένει μαζί μας η μητέρα μου. Τα δύσκολα μάλλον θα αρχίσουν όταν η γιαγιά επιστρέψει στη ζωή της στη Θεσσαλονίκη.
3 σχόλια:
Να σας ζήσει!
Χθες πήγε σπίτι του και το βαφτιστήρι μας,το οποίο έμεινε ένα μήνα στην θερμοκοιτίδα, γιατί γεννήθηκε στην 32η εβδομάδα κύησης.
Βιαστικά τα ζουζούνια!
Θα δώσω το link του blog σου στην κουμπάρα μου, φαντάζομαι θα έχετε πολλά κοινά από δω και στο εξής.
juanita,
ευχαριστώ πολύ, να σου ζήσει το βαφτιστήρι!
Δημοσίευση σχολίου